vrijdag 14 januari 2011

Testaankoop: van waakhond tot pestkop

In een lang verleden hadden we thuis een abonnement op Testaankoop en Budget & Recht. Als beginnende consument was het een interessant tijdschrift waar we graag naar verwezen als er een bepaald soort artikel moest worden aangeschaft. Maar na enkele jaren bleek het toch geen zaligmakend hulpmiddel te zijn. De testen bleken niet steeds te kloppen, sommige merken werden precies een beetje genegeerd, je hoorde verhalen die erop wezen dat de objectiviteit niet altijd correct was.

En als je wat ouder (en verstandiger?) wordt, merk je ook dat er een zekere beïnvloeding bestaat door Testaankoop. Ze zijn nu eenmaal de marktleider, en in België ook wel een beetje een monopolist. En we weten allemaal wat de gevaren van monopolies zijn. Een tijdje geleden hoorde ik dat Testaankoop een bank voor de rechter had gedaagd omdat deze de resultaten van een test hadden gepubliceerd. Ik vind dat eigenlijk vreemd dat je als bedrijf wel zonder uitgenodigd te worden kan worden getest (niet altijd volgens dezelfde objectieve maatstaven die je misschien verwacht) maar dat je dan niet eens het recht hebt om die resultaten aan het publiek te vermelden, dat vind ik heel vreemd.

Testaankoop beweert dat ze dit weigeren omdat ze de indruk van objectiviteit willen vrijwaren. Maar dat is volgens mij helemaal niet waar. In Duitsland (waar er geen monopolie is op het vlak van consumentenbescherming) zie je op heel wat produkten het logo staan van één van de consumentenorganisaties (Öko-test, Stiftung Warentest, VZVB,...). En daar staat dan bij wat het product in kwestie gescoord heeft en wanneer.

De enige reden waarom ik vermoed dat Testaankoop dit niet wenst, is dat ze hun monopolie willen vrijwaren: als een consument wil weten of een produkt goed is, dan moet hij Testaankoop maar kopen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten