dinsdag 7 september 2010

De wraak van Kar-a-oke

Hebt u al van Kar-a-oke gehoord? Het jongere broertje van Toethankamom denk ik. Zo een faraoh met een verschrikkelijke wraakzucht. Die onschuldige voorbijgangers plots omvormt tot valszingende schepsels. Ja, ik heb het wel degelijk over Karaoke, de Japanse vorm van tijdsverdrijf dat eigenlijk verboden zou moeten worden. Niet dat ik iets tegen muziek heb, maar de manier waarop mensen die duidelijk geen noot kunnen zingen, zich plots laten gaan...nee dat is te beschamend.

Ik merkte het afgelopen week op de jaarmarkt. Daar stond zo'n karaoke-tent en iedereen kon (gratis!) het beste van zichzelf geven. Waarom kiezen deze mensen, die duidelijkd e mimieten van het fatsoen niet kennen, niet voor een eenvoudig lied dat binnen hun gelimiteerde beperkingen blijft. Iets van Kabouter Plop bijvoorbeeld. Of House of the Rising Sun. Zelfs Blowing in the Wind moet lukken.

Nee, ze kiezen resoluut voor Dancing Queen. Of De Meeste Dromen Zijn Bedrog. Pure foltering. Voor ons en voor hen.