In Nederland hebben ze een lijstje gepubliceerd met de mooiste vrouwen van Vlaanderen.
De (redelijk) verrassende lijst luidt als volgt:
10 meest sexy babes van Vlaanderen
De top 10:
1. Evi Hansen
2. Ann van Elsen
3. Belle Perez
4. Lien Van de Kelder
5. Véronique De Kock
6. Kelly Pfaff
7. Roos van Acker
8. Tanja Dexters
9. Roxane
10. Linda Mertens
Maar waar is Evy Gruyaert? Hanne Troonbeeckx ? Eline De Munck ? Ilse de Meulemeester ?
zondag 3 juli 2011
zaterdag 9 april 2011
Is Groupon te vertrouwen?
Hebt u ook al gehoord over Groupon? Een Amerikaanse website waar een hele groep dingen aankoopt om zo de prijs te drukken. De laatste weken zijn er heel wat klachten binnengekomen over problemen met deze aanbiedingen. Ik kan het weten, want ik heb zelf al twee slechte ervaringen gehand en één klacht ingediend.
Ik had een brunch geboekt in een restaurant in Charleroi. In de beschrijving stond duidelijk dat koffie en fruitsap inbegrepen was in de prijs. Toen ik echter daar kwam, moesten we bijbetalen voor deze twee items. Ik heb klacht ingediend bij Groupon en na ongeveer 4 mailtjes heb ik een vergoeding gekregen.
Met de vergoeding heb ik dan 6 electrische lichtjes gekocht, maar toen bleek dat je daar nogmaals 5 euro extra verzendingskosten moest betalen. Daarover was niets vermeld in de aanbieding. Heel oneerlijk vind ik dat.
Ik had een brunch geboekt in een restaurant in Charleroi. In de beschrijving stond duidelijk dat koffie en fruitsap inbegrepen was in de prijs. Toen ik echter daar kwam, moesten we bijbetalen voor deze twee items. Ik heb klacht ingediend bij Groupon en na ongeveer 4 mailtjes heb ik een vergoeding gekregen.
Met de vergoeding heb ik dan 6 electrische lichtjes gekocht, maar toen bleek dat je daar nogmaals 5 euro extra verzendingskosten moest betalen. Daarover was niets vermeld in de aanbieding. Heel oneerlijk vind ik dat.
zondag 6 maart 2011
Wie was Arlequin de Clown?
Wat hebben de volgende namen met elkaar gemeen : Arlequin de Clown, De Oud-Russische Prins Rogdi, Baikal en Dschengis Kahn? Ze lijken misschien op het eerste zicht niets met elkaar te maken te hebben, en toch zijn hun namen onlosmakelijk gelinkt met één van de grootste wetenschappers uit de geschiedenis.
De wetenschapper is niemand minder dan Ivan Pavlov, de Russische fysioloog die met zijn experimenten op honden de conditionering (pavlovreactie) bestudereerde. Er wordt vaak gesproken over de Hond van Pavlov, maar eigenlijk waren dat een hele reeks honden. Hun namen? Arlequin de Clown, De Oud-Russische Prins Rogdi, Baikal en Dschengis Kahn zijn maar enkele.
De wetenschapper is niemand minder dan Ivan Pavlov, de Russische fysioloog die met zijn experimenten op honden de conditionering (pavlovreactie) bestudereerde. Er wordt vaak gesproken over de Hond van Pavlov, maar eigenlijk waren dat een hele reeks honden. Hun namen? Arlequin de Clown, De Oud-Russische Prins Rogdi, Baikal en Dschengis Kahn zijn maar enkele.
zaterdag 22 januari 2011
Ti-Ta Tovenaar - een terugblik
Eén van de meest populaire kinderseries op de Nederlandse televie, was Ti-Ta Tovenaar, een psychedelische trip van telkens 5 minuten door een magisch land. Ook in Vlaanderen werd hier gretig naar gekeken.
Ti-ta-tovenaar is een Nederlandse kindertelevisieserie uitgezonden door de NOS in de jaren '70 en in 2008/2009 door de AVRO. De serie uit de jaren zeventig werd in de jaren negentig herhaald door de TROS.
De hoofdrollen werden o.a. gespeeld door Ton Lensink, Maroesja Lacunes, Henk Votel, Tim Beekman, Riet Wieland Los, Sies Foletta, Ab van der Linden, Barry Stevens en Corry van der Linden. De regisseur was Ton Lensink.
Een leuk weetje is dat slechts 2 personages hun kleren tijdens de serie veranderden: de jas van 't Heertje veranderde van zwart naar lichtbruin, en Tika veranderde vaak van kleren omdat ze de toverspreuken van haar groot-groot-grootmoeder daarvoor gebruikte.
Ti-ta-tovenaar werd in 1972 op het Nederlandse scherm gebracht. Het was een dagelijkse serie en iedere aflevering duurde maar ongeveer 5 minuten. Een bekende zin uit de serie is de tekst waarmee Ton Lensink elke aflevering afsloot: "Dat zien we morgen dan wel weer".
De hoofdrollen in de serie waren Ti-ta-tovenaar (Ton Lensink), Tika (Maroesja Lacunes), Tato toveraap, de grobbebollen en mensen op aarde zoals de buurvrouw (Riet Wieland Los), het heertje, de politieagent, het boertje en de kelner en kok van het eethuisje.
De serie gaat over Tika. Zij woont samen met haar vader in een luchtkasteel. Haar vader is een grote, verstrooide tovenaar met een beperking: hij kan geen aardbeien (zelf noemt hij ze aardbeziën) in kamelen veranderen. Samen beleven ze veel avonturen. De meeste worden veroorzaakt door Tato toveraap, die met zijn apenstreken de mensen op aarde de stuipen op het lijf jaagt. Vooral het keurige heertje moet het vaak ontgelden.
De serie was populair en er verschenen boeken, platen, poppen en later ook magische toverlantaarns en dergelijke. De serie heeft maar twee jaar gelopen (van 1972 tot 1974) maar is sindsdien al vele malen herhaald en werd ook in 2004 nog uitgezonden. Een bekende quote uit de serie is altijd nog "Dat zien we morgen dan wel weer".
Ti-ta-tovenaar is een Nederlandse kindertelevisieserie uitgezonden door de NOS in de jaren '70 en in 2008/2009 door de AVRO. De serie uit de jaren zeventig werd in de jaren negentig herhaald door de TROS.
De hoofdrollen werden o.a. gespeeld door Ton Lensink, Maroesja Lacunes, Henk Votel, Tim Beekman, Riet Wieland Los, Sies Foletta, Ab van der Linden, Barry Stevens en Corry van der Linden. De regisseur was Ton Lensink.
Een leuk weetje is dat slechts 2 personages hun kleren tijdens de serie veranderden: de jas van 't Heertje veranderde van zwart naar lichtbruin, en Tika veranderde vaak van kleren omdat ze de toverspreuken van haar groot-groot-grootmoeder daarvoor gebruikte.
Ti-ta-tovenaar werd in 1972 op het Nederlandse scherm gebracht. Het was een dagelijkse serie en iedere aflevering duurde maar ongeveer 5 minuten. Een bekende zin uit de serie is de tekst waarmee Ton Lensink elke aflevering afsloot: "Dat zien we morgen dan wel weer".
De hoofdrollen in de serie waren Ti-ta-tovenaar (Ton Lensink), Tika (Maroesja Lacunes), Tato toveraap, de grobbebollen en mensen op aarde zoals de buurvrouw (Riet Wieland Los), het heertje, de politieagent, het boertje en de kelner en kok van het eethuisje.
De serie gaat over Tika. Zij woont samen met haar vader in een luchtkasteel. Haar vader is een grote, verstrooide tovenaar met een beperking: hij kan geen aardbeien (zelf noemt hij ze aardbeziën) in kamelen veranderen. Samen beleven ze veel avonturen. De meeste worden veroorzaakt door Tato toveraap, die met zijn apenstreken de mensen op aarde de stuipen op het lijf jaagt. Vooral het keurige heertje moet het vaak ontgelden.
De serie was populair en er verschenen boeken, platen, poppen en later ook magische toverlantaarns en dergelijke. De serie heeft maar twee jaar gelopen (van 1972 tot 1974) maar is sindsdien al vele malen herhaald en werd ook in 2004 nog uitgezonden. Een bekende quote uit de serie is altijd nog "Dat zien we morgen dan wel weer".
dinsdag 18 januari 2011
De telsleutel voor belspelletjes gekraakt
In het TV1-programma BASTA (van de Neveneffecten) kon je zien hoe de telsleutel van de belspelletjes gekraakt werd door Gaëtan de Weert. Op basis van wat we in de uitzending zagen, kunnen we de volgende sleutel afleiden :
1. Alle cijfers moeten meegeteld worden, zowel deze in cijfervorm als deze die uitgeschreven staan. Negatieve getallen worden blijkbaar niet meegeteld maar als positieve getallen gezien.
2. In heel wat woorden zitten getallen verborgen: "eenvoudig" bevat bijvoorbeeld "een". Deze moet je ook meetellen
3. Hou ermee rekening dat getallen ook getallen bevatten. Bijvoorbeeld 612 bevat 6, 1, 3, 2, 61 en 12
4. De Romeinse cijfers moeten ook meegeteld worden. Het woord "CHINA" bevat C=100 en I=1.
5. En dan de grootste instinker van de belspellenbedriegers: de zogenaamde "verborgen Romeinse cijfers". Het woord "BEL" bestaat namelijk uit L=50, maar ook de letter "E" bestaal uit een L en een I.
6. Dan zijn er nog de faculteiten. Dat zijn cijfers (of woorden!) met een uitroepteken achter. Bijvoorbeeld 4! = 1 x 2 x 3 x 4 = 24
7. eenmaal je alles hebt opgeteld, moet je nog eens het aantal cijfers erbij tellen (zijn er bijvoorbeeld 40 cijfers, dan moet je 40 erbij tellen. Ook de nullen tellen als een cijfer.
De kans dat deze verdeelsleutel nog gebruikt wordt, is erg klein, want als er iets is dat deze belspellers niet graag hebben, is het winnaars uitbetalen.
Met dank aan de mannen van Neveneffecten en natuurlijk Gaëtan De Weert! Jullie zijn echte helden, mannen!
1. Alle cijfers moeten meegeteld worden, zowel deze in cijfervorm als deze die uitgeschreven staan. Negatieve getallen worden blijkbaar niet meegeteld maar als positieve getallen gezien.
2. In heel wat woorden zitten getallen verborgen: "eenvoudig" bevat bijvoorbeeld "een". Deze moet je ook meetellen
3. Hou ermee rekening dat getallen ook getallen bevatten. Bijvoorbeeld 612 bevat 6, 1, 3, 2, 61 en 12
4. De Romeinse cijfers moeten ook meegeteld worden. Het woord "CHINA" bevat C=100 en I=1.
5. En dan de grootste instinker van de belspellenbedriegers: de zogenaamde "verborgen Romeinse cijfers". Het woord "BEL" bestaat namelijk uit L=50, maar ook de letter "E" bestaal uit een L en een I.
6. Dan zijn er nog de faculteiten. Dat zijn cijfers (of woorden!) met een uitroepteken achter. Bijvoorbeeld 4! = 1 x 2 x 3 x 4 = 24
7. eenmaal je alles hebt opgeteld, moet je nog eens het aantal cijfers erbij tellen (zijn er bijvoorbeeld 40 cijfers, dan moet je 40 erbij tellen. Ook de nullen tellen als een cijfer.
De kans dat deze verdeelsleutel nog gebruikt wordt, is erg klein, want als er iets is dat deze belspellers niet graag hebben, is het winnaars uitbetalen.
Met dank aan de mannen van Neveneffecten en natuurlijk Gaëtan De Weert! Jullie zijn echte helden, mannen!
Het Einde van de Belspelletjes?
Hoera, hoera, driewerf hoera. Dankzij het VRT-programma Basta zou er wel eens een einde kunnen komen aan de belspelletjes. Nadat deze moderne vorm van volksverlakkerij in Nederland al verboden werd, komt hopelijk België aan de beurt. In Basta werd op duidelijke manier getoond dat deze firma's niet alleen opvallen door hun zoektocht naar manieren om mensen te bedriegen, maar bovendien getuigen ze van een totaal gebrek aan respect voor hun kijkers.
Pas op, belspelletjes zijn niet de enige boosdoeners. Ik ben ervan overtuigd dat dingen zoals Euromillions en Nationale Loterij ook boerenbedrog is. Onlangs zei er iemand nog dat de Lotto eigenlijk een belasting is op idioten, en ik ben het daar volledig mee eens. Wie denkt dat hij kans maakt om de hoofdpot te winnen, droomt. Want met kansen van 1 op 76.275.360 heeft het volgens mij niet veel zin om mee te spelen.
Het geld dat je bespaart door niet met zulke spelletjes mee te spelen, dat is het enige geld waar je zeker van bent dat je het niet verliest.
Pas op, belspelletjes zijn niet de enige boosdoeners. Ik ben ervan overtuigd dat dingen zoals Euromillions en Nationale Loterij ook boerenbedrog is. Onlangs zei er iemand nog dat de Lotto eigenlijk een belasting is op idioten, en ik ben het daar volledig mee eens. Wie denkt dat hij kans maakt om de hoofdpot te winnen, droomt. Want met kansen van 1 op 76.275.360 heeft het volgens mij niet veel zin om mee te spelen.
Het geld dat je bespaart door niet met zulke spelletjes mee te spelen, dat is het enige geld waar je zeker van bent dat je het niet verliest.
maandag 17 januari 2011
Toeval bestaat niet, of wel soms?
Soms kom je situaties tegen waarbij je denkt :"dit is te vreemd om waar te zijn, dit is geen toeval meer". Een week geleden heb het volgende meegemaakt. Het was 28 september, 23u50. Ik ging naar bed maar wilde nog een stukje lezen in een boek over uitvinders. Ik weet niet waarom, maar plots dacht ik :"laat ik nu het boek openslaan op een willekeurige pagina, en dat zal iets vertellen over de toekomst".
Het boek viel open op een stukje over László Bíró, de Hongaarse uitvinder van de balpen. Om middernacht (29 september) valt mijn oog op deze zin : "In Argentinië wordt 29 september gevierd als Uitvindersdag, de dag dat László Bíró geboren werd in 1899. Hoe astronomisch klein is de kans dat ik nét die zin las op het ogenblik dat de klok aantoonde dat het net 29 september was geworden.
Het boek viel open op een stukje over László Bíró, de Hongaarse uitvinder van de balpen. Om middernacht (29 september) valt mijn oog op deze zin : "In Argentinië wordt 29 september gevierd als Uitvindersdag, de dag dat László Bíró geboren werd in 1899. Hoe astronomisch klein is de kans dat ik nét die zin las op het ogenblik dat de klok aantoonde dat het net 29 september was geworden.
zondag 16 januari 2011
Extra Werk please!
Ken je dat liedje van Joni Mitchell uit de titel hierboven? Daarin staat een waarheid als een koe: "Don't it always seem to go, that you don't know what you've got till it's gone". Een torenhoog cliché, maar wel eentje dat kan tellen. In het liedje gaat het over haar man die plots op een dag verdween met de noorderzon (in dit geval in een gele taxi). De Engelsen hebben nog een ander spreekwoord, dat de hele situatie nog beter schetst: "Better the Devil You Know" : je mag dan al pech hebben en met verkeerde vrienden of relaties in de knoop liggen, maar pas op want het kan allemaal nog slechter!
Waarom ik daarover begin? Eigenlijk weet ik het zelf niet zo goed. Soms kruipt er een zwarte gedachte in mijn hersenen en denk ik dat het leven beter kan. Dat ik mijn tijd verdoe met nutteloze dingen. Dat ik wat minder zou moeten werken en wat meer tijd aan mezelf besteden. Maar als ik dan dieper nadenk, kom ik steeds weer tot de vaststelling dat ik dat extra werk best leuk vind. Dat die nutteloze dingen mij veel plezier schenken. En dat ik blij mag zijn met wat ik heb, want heel wat mensen (95% van de aardbol?) hebben nog nooit gedaan wat ik allemaal deed: zwemmen met dolfijnen, pistache-ijs eten in Mumbai, elke avond voldaan gaan slapen met naast mij een droom van een vrouw...
Ik ben blij dat ik weet wat ik heb, want ik zou het voor geen geld willen missen
Waarom ik daarover begin? Eigenlijk weet ik het zelf niet zo goed. Soms kruipt er een zwarte gedachte in mijn hersenen en denk ik dat het leven beter kan. Dat ik mijn tijd verdoe met nutteloze dingen. Dat ik wat minder zou moeten werken en wat meer tijd aan mezelf besteden. Maar als ik dan dieper nadenk, kom ik steeds weer tot de vaststelling dat ik dat extra werk best leuk vind. Dat die nutteloze dingen mij veel plezier schenken. En dat ik blij mag zijn met wat ik heb, want heel wat mensen (95% van de aardbol?) hebben nog nooit gedaan wat ik allemaal deed: zwemmen met dolfijnen, pistache-ijs eten in Mumbai, elke avond voldaan gaan slapen met naast mij een droom van een vrouw...
Ik ben blij dat ik weet wat ik heb, want ik zou het voor geen geld willen missen
Wat zou ik missen als België niet meer bestond?
Een tijdje geleden verscheen er een artikel over welke voedingswaren we zouden missen als we naar een ander land zouden verhuizen. Bij mij is het niet zozeer de voeding die me nostalgisch zou maken, maar andere dingen. Natuurlijk zou ik Cassonade en Luikse perensiroop missen, maar zulke dingen kan je waarschijnlijk wel importeren (tenzij je verhuist naar Tibet of zo). Wat onvervangbaar is, is naar de bioscoop gaan en een film in de originele taal bekijken.
Ik heb al in heel wat landen rondgereisd, en het valt me op dat het vaak zo moeilijk is om originele films te kunnen bekijken. Frankrijk is een ramp, Duitsland ook niet veel beter. En soms heb je het geluk om een Art House bioscoop te vinden, maar dan zijn het meestal Mongolische films met Duitse ondertitels... niet echt mijn idee van een leuke bioscoopervaring.
Wat ik verder zou missen is goede radio. Ik heb een tijdje in Duitsland gewoond, en hoewel je een aantal zenders hebt met redelijke muziek, verbleekt het in het niets als je het vergelijkt met de kwaliteit van Radio 1 hier in Vlaanderen. Goede muziek in combinatie met interessante duiding. Dat heb ik nog nooit in andere landen gehoord. Via streaming zou het wel op te vangen zijn, dus dat zou me niet tegenhouden om te verhuizen.
En als laatste zou ik de leegstaande gebouwen missen. België is de koploper op het vlak van Urban Exploration en terwijl je hier in het slechtste geval een uitbrander mag verwachten van de politie als je betrapt wordt, kom je er in Nederland of Duitsland niet zo goedkoop vanaf.
Ik heb al in heel wat landen rondgereisd, en het valt me op dat het vaak zo moeilijk is om originele films te kunnen bekijken. Frankrijk is een ramp, Duitsland ook niet veel beter. En soms heb je het geluk om een Art House bioscoop te vinden, maar dan zijn het meestal Mongolische films met Duitse ondertitels... niet echt mijn idee van een leuke bioscoopervaring.
Wat ik verder zou missen is goede radio. Ik heb een tijdje in Duitsland gewoond, en hoewel je een aantal zenders hebt met redelijke muziek, verbleekt het in het niets als je het vergelijkt met de kwaliteit van Radio 1 hier in Vlaanderen. Goede muziek in combinatie met interessante duiding. Dat heb ik nog nooit in andere landen gehoord. Via streaming zou het wel op te vangen zijn, dus dat zou me niet tegenhouden om te verhuizen.
En als laatste zou ik de leegstaande gebouwen missen. België is de koploper op het vlak van Urban Exploration en terwijl je hier in het slechtste geval een uitbrander mag verwachten van de politie als je betrapt wordt, kom je er in Nederland of Duitsland niet zo goedkoop vanaf.
zaterdag 15 januari 2011
Wie verlost ons van Karaoke
In de vorige aflevering van Basta (van de Neveneffecten) bleek dat het wetenschappelijk bewezen was dat Stephanie Meir nog irritanter is dan een mug. Maar ik denk dat ze niet zo irritant is als een karaoke-party.
Dit jaar stond er op de jaarmarkt een karaoke tent. Het was één van de vernieuwingen die het gemeentebestuur meende in te voeren. Iedereen mocht gratis meedoen, wat ervoor zorgde dat onschuldige voorbijgangers plots omgevormd werden tot valszingende schepsels. Ja, ik heb het wel degelijk over Karaoke, de Japanse vorm van tijdsverdrijf die eigenlijk verboden zou moeten worden. Niet dat ik iets tegen muziek heb, maar de manier waarop mensen die duidelijk geen noot kunnen zingen, zich plots laten gaan...nee dat is te beschamend.
Wat ik niet begrijp is waarom deze mensen, die duidelijk de limieten van het fatsoen niet kennen, niet voor een eenvoudig lied kiezen. Een liedje dat bij hun beperkte zangtalenten past. Iets van Kabouter Plop bijvoorbeeld. Of House of the Rising Sun. Zelfs Blowing in the Wind moet lukken.
Nee, ze kiezen resoluut voor Dancing Queen. Of De Meeste Dromen Zijn Bedrog. Pure foltering. Voor ons en voor hen.
Dit jaar stond er op de jaarmarkt een karaoke tent. Het was één van de vernieuwingen die het gemeentebestuur meende in te voeren. Iedereen mocht gratis meedoen, wat ervoor zorgde dat onschuldige voorbijgangers plots omgevormd werden tot valszingende schepsels. Ja, ik heb het wel degelijk over Karaoke, de Japanse vorm van tijdsverdrijf die eigenlijk verboden zou moeten worden. Niet dat ik iets tegen muziek heb, maar de manier waarop mensen die duidelijk geen noot kunnen zingen, zich plots laten gaan...nee dat is te beschamend.
Wat ik niet begrijp is waarom deze mensen, die duidelijk de limieten van het fatsoen niet kennen, niet voor een eenvoudig lied kiezen. Een liedje dat bij hun beperkte zangtalenten past. Iets van Kabouter Plop bijvoorbeeld. Of House of the Rising Sun. Zelfs Blowing in the Wind moet lukken.
Nee, ze kiezen resoluut voor Dancing Queen. Of De Meeste Dromen Zijn Bedrog. Pure foltering. Voor ons en voor hen.
Hic et Nunc - Hier en Nu
Wisten jullie dat het bijna kerstmis was? Overal waar ik kom word alles al klaargemaakt voor het eindejaar. Althans, die indruk heb ik. Neem nu het bericht dat Geert Hoste zijn Nieuwjaarsconfèrences al uitverkocht zijn. Of kijk eens in de Standaard Boekhandel wat er in de aanbieding ligt: inderdaad, scheurkalenders voor 2011. Waarom willen we altijd sneller lopen dan de tijd? Halloween is nog niet voorbij of we denken al aan Sinterklaasgeschenken.
In plaats van altijd zo ver naar voren te kijken, zouden we beter even stilstaan bij het hier en nu. Bij de mooie dingen die we vandaag beleven. Niet omkijken naar gisteren, nee, dat niet, want wie omkijkt die valt op z'n gezicht, zoals Boudewijn de Groot het zo mooi kan zingen. Maar even genieten van nu. Het blogje dat ik nu schrijf, het spelletje dat ik net met mijn dochter speelde, haar lief snoetje terwijl ze in mijn armen in slaap valt. Dat de Kerstman nog maar even wacht. Ik wil effe genieten. Nu. Hier.
In plaats van altijd zo ver naar voren te kijken, zouden we beter even stilstaan bij het hier en nu. Bij de mooie dingen die we vandaag beleven. Niet omkijken naar gisteren, nee, dat niet, want wie omkijkt die valt op z'n gezicht, zoals Boudewijn de Groot het zo mooi kan zingen. Maar even genieten van nu. Het blogje dat ik nu schrijf, het spelletje dat ik net met mijn dochter speelde, haar lief snoetje terwijl ze in mijn armen in slaap valt. Dat de Kerstman nog maar even wacht. Ik wil effe genieten. Nu. Hier.
Mensen zonder internet betalen meer
Kort na mekaar stond er in de kranten te lezen dat wie over internet beschikt, een aantal financiële voordelen heeft. Zo moet je geen "persoonlijke assistentie" toeslag van 7 euro betalen aan het loket van een NMBS station. En bovendien krijg je meer interest op je internetrekening. Gemiddeld maar liefst 87 euro méér dan wie zijn geld op een traditioneel boekje stort. Ook postzegels online bestellen is goedkoper dan ze aan het loket te gaan halen
Dit gegeven was de aanleiding voor Kristof De Paepe, oprichter van Spaargids.be, om een dossier in te dienen bij het Centrum voor Gelijke Kansen. Hij vindt het niet kunnen dat mensen die over geen internet beschikken, gediscrimineerd worden. Maar is dat werkelijk zo? Zelfs als je geen computer of internet hebt, kan je toch naar de bibliotheek gaan? Dat kost je waarschijnlijk minder moeite dan naar het loket van de NMBS te gaan. En het is toch niet omdat we nu eenmaal over een technische vooruitgang beschikken, dat we een stap achteruit moeten gaan?
Zo heeft Telenet ook besloten om (tenzij je dit uitdrukkelijk weigert) je factuur electronisch te sturen. Ook bij mijn bedrijf hebben ze die stap gezet. Trouwens, er zijn toch heel wat andere plaatsen waar bijna uitsluitend via internet wordt gecommuniceerd? Ik ken een school die emails stuurt in plaats van brieven via de post.
Natuurlijk moeten we ervoor zorgen dat de zwakkeren in onze gemeenschap niet het dupe worden van deze technologische vooruitgang, maar ik vind dat als je de moeite doet om het loketpersoneel niet lastig te vallen (door bijvoorbeeld je ticket zelf af te drukken), daar zeker een compensatie mag tegenover staan. Dat is in mijn ogen geen discriminatie, maar een kwestie van gezond verstand.
Dit gegeven was de aanleiding voor Kristof De Paepe, oprichter van Spaargids.be, om een dossier in te dienen bij het Centrum voor Gelijke Kansen. Hij vindt het niet kunnen dat mensen die over geen internet beschikken, gediscrimineerd worden. Maar is dat werkelijk zo? Zelfs als je geen computer of internet hebt, kan je toch naar de bibliotheek gaan? Dat kost je waarschijnlijk minder moeite dan naar het loket van de NMBS te gaan. En het is toch niet omdat we nu eenmaal over een technische vooruitgang beschikken, dat we een stap achteruit moeten gaan?
Zo heeft Telenet ook besloten om (tenzij je dit uitdrukkelijk weigert) je factuur electronisch te sturen. Ook bij mijn bedrijf hebben ze die stap gezet. Trouwens, er zijn toch heel wat andere plaatsen waar bijna uitsluitend via internet wordt gecommuniceerd? Ik ken een school die emails stuurt in plaats van brieven via de post.
Natuurlijk moeten we ervoor zorgen dat de zwakkeren in onze gemeenschap niet het dupe worden van deze technologische vooruitgang, maar ik vind dat als je de moeite doet om het loketpersoneel niet lastig te vallen (door bijvoorbeeld je ticket zelf af te drukken), daar zeker een compensatie mag tegenover staan. Dat is in mijn ogen geen discriminatie, maar een kwestie van gezond verstand.
Pas op met de vervaldatum van Carrefour producten
In de Carrefour om de hoek hebben ze een koelvak geplaatst waar alle producten die bijna vervallen zijn, aan een zacht prijsje worden verkocht. 30% korting krijg je als het potje yoghurt nog maar 2 dagen geldig is, of als de zalm morgen vervalt. Soms liggen er zelfs producten tussen die al een paar dagen vervallen zijn. Het zal je dan ook niet verbazen dat deze Carrefour op de lijst stond met supermarkten die niet rendabel meer waren. Wat ons wel verbaast is dat hij toch niet gesloten zal worden.
Maar goed, mijn artikeltje vandaag gaat over die bewuste vervaldatums. Wie is er bang van een vervaldatum die dichterbij komt? Gooien jullie spullen weg die een paar dagen te lang in de koelkast hebben gelegen? Natuurlijk maken we een onderscheid tussen etensresten die lang bewaard kunnen worden zonder noemenswaardige risico's en verse producten die tot salmonellavergiftiging kunnen leiden.
Sinds een paar jaar spring ik nu heel wat bewuster om met de aankoop van hoeveelheden. Meestal koop ik te weinig, waardoor onze koel- en voorraadkast niet meer uitpuilt met nutteloze dingen. Maar wat ik wel zal kopen zijn de bovenstaande promoties waarbij je maar een paar dagen hebt. Voor een dessertje of een fles pompelmoessap is er altijd wel plaats in ons buikje.
Maar goed, mijn artikeltje vandaag gaat over die bewuste vervaldatums. Wie is er bang van een vervaldatum die dichterbij komt? Gooien jullie spullen weg die een paar dagen te lang in de koelkast hebben gelegen? Natuurlijk maken we een onderscheid tussen etensresten die lang bewaard kunnen worden zonder noemenswaardige risico's en verse producten die tot salmonellavergiftiging kunnen leiden.
Sinds een paar jaar spring ik nu heel wat bewuster om met de aankoop van hoeveelheden. Meestal koop ik te weinig, waardoor onze koel- en voorraadkast niet meer uitpuilt met nutteloze dingen. Maar wat ik wel zal kopen zijn de bovenstaande promoties waarbij je maar een paar dagen hebt. Voor een dessertje of een fles pompelmoessap is er altijd wel plaats in ons buikje.
Bereken uw ecologische voetafdruk
Ik had via de teller van het World Wildlife Fund berekend hoe zwaar mijn ecologische voetafdruk is. En ik had wel verwacht dat hij nogal sterk zou doorwegen, maar dat het zo slecht gesteld is met mij en mijn invloed op ons milieu, dat had ik niet verwacht. Veel heeft te maken met de vraagstelling, en de test is natuurlijk veel te vrijblijvend (slechts 10 vragen), maar het neemt niet weg dat het mij tot denken deed aanzetten.
Dat ik de auto teveel gebruik, dat wist ik wel. En ook het gebruik van elektrische toestellen verbruikt veel energie. Maar dat ik 38 000 vierkante meter oppervlakte gebruik om mijn levensstijl te verzekeren, dat is erg. Dringend tijd om er wat aan te doen.
Dat ik de auto teveel gebruik, dat wist ik wel. En ook het gebruik van elektrische toestellen verbruikt veel energie. Maar dat ik 38 000 vierkante meter oppervlakte gebruik om mijn levensstijl te verzekeren, dat is erg. Dringend tijd om er wat aan te doen.
vrijdag 14 januari 2011
Laat de belastingbetaler uw partijtje golf betalen
Het is weer komkommertijd, en dan worden artikeltjes die normaal slechts 5 regeltjes in beslag nemen in de krant, opgeblazen tot supergrote problemen. Een paar dagen geleden stond er zo iets in de krant: dat in Nederland een rechtbank een ondernemer gelijk had gegeven dat hij de kosten voor zijn golfhobby mocht aftrekken van zijn belastingen. Golfen was namelijk een vorm van networking, en daarom dus nuttig voor die man zijn bedrijf.
Het artikel ging verder om te zeggen dat hetzelfde opgaat voor België. Er werden een aantal grappige voorbeelden gegeven en al snel werd ook de politiek erbij betrokken om te zeggen hoe zot deze kosten wel niet zijn. Nauwelijks was de inkt van het artikel droog, of er kwam een stroom aan reacties van zelfstandigen ('je moest eens weten hoe wij gepest worden door de fiscus' als van werknemers ('onze bazen zijn een bende profiteurs die leven op onze kap').
U snapt al wel dat het artikeltje plots een eigen leven begon te leiden, en dat de argumenten het niveau van een café nauwelijks overstegen. Om één of andere reden werd er zelfs bijgehaald dat kinderen van zelfstandigen méér kans hadden op een studiebeurs omdat zelfstandigen meer konden "foefelen".
Het probleem in België is dat representatiekosten voor bedrijven en zelfstandigen inderdaad een grijze zone vormen. En zoals een chinees spreekwoord zegt : "hoe meer wetten, hoe meer dieven", en daar zit wel een vorm van waarheid in. Hoe meer regeltjes en wetten, hoe meer mensen proberen om deze te omzeilen, met de gekende gevolgen.
Ik ben eerder voorstander van een forfait. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat de eerste schijf (bijvoorbeeld 1000 euro per maand) belastingvrij is. En alles wat je daarboven verdient, wordt aan hetzelfde tarief belast. En iedereen krijgt dezelfde aftrekposten met dezelfde bedragen. Bijvoorbeeld een identieke kilometervergoeding. Wil je met een blitze Porsche rijden? Dan is dat uw keuze, maar het extra benzineverbruik moet je zelf bijpassen. Restaurantkosten? Een vast bedrag voor iedereen.
Ik ben er zeker dat er kritiek zal komen op dit voorstel, maar alles is beter dan de wildgroei die we nu hebben.
Het artikel ging verder om te zeggen dat hetzelfde opgaat voor België. Er werden een aantal grappige voorbeelden gegeven en al snel werd ook de politiek erbij betrokken om te zeggen hoe zot deze kosten wel niet zijn. Nauwelijks was de inkt van het artikel droog, of er kwam een stroom aan reacties van zelfstandigen ('je moest eens weten hoe wij gepest worden door de fiscus' als van werknemers ('onze bazen zijn een bende profiteurs die leven op onze kap').
U snapt al wel dat het artikeltje plots een eigen leven begon te leiden, en dat de argumenten het niveau van een café nauwelijks overstegen. Om één of andere reden werd er zelfs bijgehaald dat kinderen van zelfstandigen méér kans hadden op een studiebeurs omdat zelfstandigen meer konden "foefelen".
Het probleem in België is dat representatiekosten voor bedrijven en zelfstandigen inderdaad een grijze zone vormen. En zoals een chinees spreekwoord zegt : "hoe meer wetten, hoe meer dieven", en daar zit wel een vorm van waarheid in. Hoe meer regeltjes en wetten, hoe meer mensen proberen om deze te omzeilen, met de gekende gevolgen.
Ik ben eerder voorstander van een forfait. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat de eerste schijf (bijvoorbeeld 1000 euro per maand) belastingvrij is. En alles wat je daarboven verdient, wordt aan hetzelfde tarief belast. En iedereen krijgt dezelfde aftrekposten met dezelfde bedragen. Bijvoorbeeld een identieke kilometervergoeding. Wil je met een blitze Porsche rijden? Dan is dat uw keuze, maar het extra benzineverbruik moet je zelf bijpassen. Restaurantkosten? Een vast bedrag voor iedereen.
Ik ben er zeker dat er kritiek zal komen op dit voorstel, maar alles is beter dan de wildgroei die we nu hebben.
Is het glas halfvol of halfleeg?
Ik had er in België nog nooit eerder bij stilgestaan, maar vaak weet je niet hoeveel drank je zal krijgen als je iets bestelt. Je ziet op de kaart Coca-Cola Light staan aan 2,50 €, maar is dat een glas van 25 cl, een blikje van 33cl of een lang smal glas waar amper 20 cl in kan? In Duitsland bijvoorbeeld staat het er altijd heel duidelijk bij. Daar weet je direct of het 20 cl is (in het westen) of een halve liter (in Beieren).
Waarom is dat bij ons niet?
Waarom is dat bij ons niet?
Info Rommelmarkt in Grimbergen
Elke eerste en derde zondag van de maand wordt er een rommelmarkt georganiseerd in Grimbergen aan de Vilvoordsesteenweg. De parking van de Delhaize wordt dan omgetoverd tot een allegaartje. Er worden antiquiteiten, rommel, kledij, afval en collectibles aangeboden en soms kan je er inderdaad wat leuks oppikken voor een goede prijs.
Openingsuren : van 7 tot 13 uur. Prijs standgeld: 5 € voor één parkeerplaats.
We namen zelf de proef op de som en gingen de inhoud van onze garage en zolder verkopen. Toen we er om 6u30 aankwamen was er al bijna geen plaats meer. In de zomer wordt zelfs aangeraden om rond 4 uur langs te komen. De standhouder naast ons was er al om 4u30, en vertelde me dat er al kopers waren die (gewapend met een zaklamp) zijn spulletjes kwamen controleren.
Bij mij was het nog hallucinanter. Omdat ik veel te laat was en alles nog moest uitladen en dan met de auto verder rijden, begon iedereen tussen mijn dozen te graaien terwijl ik aan het uitladen was. Als wolven op een schaap, zo voelde het aan.
De rommelmarkt van Grimbergen heeft niet zo een goede reputatie bij verkopers. De kopers zouden té kritsch zijn en teveel willen afbieden. Alleen als je iets gratis weggeeft, zou je van je spullen afgeraken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het al bij al nog vond dat het meeviel, al had het natuurlijk beter gekund. Je moet vooral producten hebben die aanspreken. Vooral kledij, huishoudapparaten en videospelletjes lijken het goed te doen. Een waterkoker bijvoorbeeld kreeg enorm veel bekijks, maar was waarschijnlijk te hoog geprijsd om verkocht te worden. Nu weet ik dat voor volgende keer.
Er komen ook heel wat allochtonen vanuit Brussel, en dat waren mijn beste klanten. Twee Turkse vrouwen kochten enkele keukenmesjes, en een Italiaanse dame heeft een espressomachine en wat keukenmateriaal aangekocht.
Ik denk dat ik ongeveer €100 heb verdiend op mijn eerste rommelmarkt, dus dat viel zeker mee. Voor herhaling vatbaar, al zal ik mijn prijzen wat moeten verlagen en misschien een andere plek proberen. Als iemand goede tips en locaties heeft, laat het gerust weten
Openingsuren : van 7 tot 13 uur. Prijs standgeld: 5 € voor één parkeerplaats.
We namen zelf de proef op de som en gingen de inhoud van onze garage en zolder verkopen. Toen we er om 6u30 aankwamen was er al bijna geen plaats meer. In de zomer wordt zelfs aangeraden om rond 4 uur langs te komen. De standhouder naast ons was er al om 4u30, en vertelde me dat er al kopers waren die (gewapend met een zaklamp) zijn spulletjes kwamen controleren.
Bij mij was het nog hallucinanter. Omdat ik veel te laat was en alles nog moest uitladen en dan met de auto verder rijden, begon iedereen tussen mijn dozen te graaien terwijl ik aan het uitladen was. Als wolven op een schaap, zo voelde het aan.
De rommelmarkt van Grimbergen heeft niet zo een goede reputatie bij verkopers. De kopers zouden té kritsch zijn en teveel willen afbieden. Alleen als je iets gratis weggeeft, zou je van je spullen afgeraken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het al bij al nog vond dat het meeviel, al had het natuurlijk beter gekund. Je moet vooral producten hebben die aanspreken. Vooral kledij, huishoudapparaten en videospelletjes lijken het goed te doen. Een waterkoker bijvoorbeeld kreeg enorm veel bekijks, maar was waarschijnlijk te hoog geprijsd om verkocht te worden. Nu weet ik dat voor volgende keer.
Er komen ook heel wat allochtonen vanuit Brussel, en dat waren mijn beste klanten. Twee Turkse vrouwen kochten enkele keukenmesjes, en een Italiaanse dame heeft een espressomachine en wat keukenmateriaal aangekocht.
Ik denk dat ik ongeveer €100 heb verdiend op mijn eerste rommelmarkt, dus dat viel zeker mee. Voor herhaling vatbaar, al zal ik mijn prijzen wat moeten verlagen en misschien een andere plek proberen. Als iemand goede tips en locaties heeft, laat het gerust weten
Wat doet ISS voor het milieu?
De laatste tijd verschenen er hier heel wat artikels over het milieu en wat we allemaal kunnen doen om ons steentje bij te dragen. Vaak werd er geopperd dat we allemaal wel op onze eigen manier proberen om het milieu minder te belasten, maar dat de grote veranderingen toch moeten komen van hogerhand (lees: structurele veranderingen). Ik werk voor een groot internationaal bedrijf (ongeveer 12.000 medewerkers in Belgie) en daar hebben ze een hele lijst opgesteld met wat wij als bedrijf samen kunnen doen. Hieronder een korte opsomming:
* Standaard staan alle printers op recto-verso, en wordt aangeraden om kladpapier te gebruiken bij het printen in recto
* Outlook en Word staan standaard op een papiersparende lay-out en lettertype
* Iedereen wordt opgeleid om de print preview-functie te gebruiken
* Het intranet wordt gepromoot om onnodig printen te vermijden
* Er is een mogelijkheid om je loonbrief in pdf formaat te krijgen
* Er komen geen drinkbekers meer uit de drankautomaat. Ofwel moet je ze zelf plaatsen en herbruiken, ofwel gebruik je een eigen beker
* Het gebruik van de lift wordt afgeraden
Enkele simpele, maar wel erg doeltreffende acties. Het aantal plastic bekers is bijvoorbeeld met liefst 40 procent verminderd.
* Standaard staan alle printers op recto-verso, en wordt aangeraden om kladpapier te gebruiken bij het printen in recto
* Outlook en Word staan standaard op een papiersparende lay-out en lettertype
* Iedereen wordt opgeleid om de print preview-functie te gebruiken
* Het intranet wordt gepromoot om onnodig printen te vermijden
* Er is een mogelijkheid om je loonbrief in pdf formaat te krijgen
* Er komen geen drinkbekers meer uit de drankautomaat. Ofwel moet je ze zelf plaatsen en herbruiken, ofwel gebruik je een eigen beker
* Het gebruik van de lift wordt afgeraden
Enkele simpele, maar wel erg doeltreffende acties. Het aantal plastic bekers is bijvoorbeeld met liefst 40 procent verminderd.
Veilige speelplaatsen in Grimbergen - een utopie?
Ik probeer (tijdens de zomer) elke dag met met mijn dochter naar een speelplein te gaan. Onze tuin is namelijk een beetje klein en buiten een zandbak hebben we geen supergesofistikeerde speeltjes zoals schommels, wipplanken of klimrekken. Eigenlijk zijn we hier erg verwend, want er zijn twee speeltuinen op wandelafstand. Sommigen zouden zeggen dat het zelfs een beetje teveel is, en dat we beter zouden besparen op zulke dure installaties.
Maar goed, ze staan er nu eenmaal en het kost niets (meer), aangezien er duidelijk geen onderhoud meer wordt uitgevoerd (verf begint te schilferen, hondenpoep wordt niet geruimd enz...)
Maar gisteren kwam ik tot de vaststelling dat zo een speeltuin toch niet zo veilig en hygienisch was. Want op amper 15 meter van het klimrek ligt een rattenval. Zo eentje van de gemeente met een sticker erop "waarschuwing: rattenvergif". Niet echt de beste locatie om zoiets te plaatsen, nietwaar? Ofwel zijn er daar inderdaad veel ratten, en dan vind ik het niet zo fijn voor mijn dochter om daar te spelen, ofwel is het preventief en dan had ik het liever ergens anders gezien. Kinderen hebben namelijk de natuurlijke neiging om overal aan te komen, en zo een bakje vergif zet je dan beter ergens anders.
Maar goed, ze staan er nu eenmaal en het kost niets (meer), aangezien er duidelijk geen onderhoud meer wordt uitgevoerd (verf begint te schilferen, hondenpoep wordt niet geruimd enz...)
Maar gisteren kwam ik tot de vaststelling dat zo een speeltuin toch niet zo veilig en hygienisch was. Want op amper 15 meter van het klimrek ligt een rattenval. Zo eentje van de gemeente met een sticker erop "waarschuwing: rattenvergif". Niet echt de beste locatie om zoiets te plaatsen, nietwaar? Ofwel zijn er daar inderdaad veel ratten, en dan vind ik het niet zo fijn voor mijn dochter om daar te spelen, ofwel is het preventief en dan had ik het liever ergens anders gezien. Kinderen hebben namelijk de natuurlijke neiging om overal aan te komen, en zo een bakje vergif zet je dan beter ergens anders.
De Tijdparadox van Zimbardo
Ik las onglangs een interessant artikel over de Time-Paradox van Philip Zimbardo. Het bijhorende videofilmpje was een aangename manier om wetenschappelijke materie eenvoudig voor te stellen. Alleen ben ik het niet eens met zijn uitgangspunt, waardoor de Tijdsparadox artificieel en arbitrair lijkt.
Zimbardo gaat uit van de stelling dat als we méér tijd zouden krijgen (25 uren per dag, 8 dagen per week, een weekend van 3 dagen enz...) we die tijd zouden opvullen met nog meer werk en dus nog minder tijd voor onszelf en ons gezin. Ik ben het niet eens met deze stelling. Misschien (héél misschien) gaat die stelling op voor een bepaald deel van de Amerikaanse bevolking, maar je kan dit toch niet veralgemenen.
Het beste voorbeeld was vanochtend: ik had door omstandigheden enkele uren vrij. Heb ik die gebruikt om mijn emails te lezen of administratieve taken uit te voeren? Nee, ik ben koffiekoeken gaan halen en heb uitgebreid met mijn gezin ontbeten. Ook heb ik dit jaar één verlofdag meer gekregen (wegens anciënniteit) en die heb ik gebruikt om naar Plankendael te gaan met de familie.
Nu kan je misschien stellen dat de Tijdsparadox niets te maken heeft met incidentele, eenmalige gegevens. Maar zelfs in een structurele tijdsvermindering klopt de stelling niet. Neem nu het voorbeeld van enkele van mijn collega's. Zij hebben beslist om deeltijds te gaan werken. Hun "vrije tijd" is daardoor soms met de helft toegenomen. En als ik hun vraag of ze die tijd dan opvullen met werk (huishoudelijke taken, administratie,...) dan blijken zij stuk voor stuk dit te ontkennen. Ze hebben nog steeds hun poetsvrouw, geven nog steeds hun strijk aan een strijkwinkel. Wat ze dan doen met hun nieuwe "tijd"? Met het gezin gaan wandelen, wat meer sporten, televisie kijken...
Zelfs Claudia, die van een voltijdse baan naar niets is gegaan, besteedt niet meer tijd aan het huishouden dan vroeger. Samen met Caitlin naar de speeltuin of een bezoekje brengen aan oma, dat wel.
Ik wil zeker niet veralgemenen, en waarschijnlijk zijn er wel mensen die een extra vrije tijd zullen opvullen met werk. Maar zeggen dat iedereen dit structureel zou doen (zoals Zimbardo beweert) is té eenzijdig. Hij zou het moeten weten, omdat zijn onderzoek juist aantoont dat er regionale verschillen zijn.
Zimbardo gaat uit van de stelling dat als we méér tijd zouden krijgen (25 uren per dag, 8 dagen per week, een weekend van 3 dagen enz...) we die tijd zouden opvullen met nog meer werk en dus nog minder tijd voor onszelf en ons gezin. Ik ben het niet eens met deze stelling. Misschien (héél misschien) gaat die stelling op voor een bepaald deel van de Amerikaanse bevolking, maar je kan dit toch niet veralgemenen.
Het beste voorbeeld was vanochtend: ik had door omstandigheden enkele uren vrij. Heb ik die gebruikt om mijn emails te lezen of administratieve taken uit te voeren? Nee, ik ben koffiekoeken gaan halen en heb uitgebreid met mijn gezin ontbeten. Ook heb ik dit jaar één verlofdag meer gekregen (wegens anciënniteit) en die heb ik gebruikt om naar Plankendael te gaan met de familie.
Nu kan je misschien stellen dat de Tijdsparadox niets te maken heeft met incidentele, eenmalige gegevens. Maar zelfs in een structurele tijdsvermindering klopt de stelling niet. Neem nu het voorbeeld van enkele van mijn collega's. Zij hebben beslist om deeltijds te gaan werken. Hun "vrije tijd" is daardoor soms met de helft toegenomen. En als ik hun vraag of ze die tijd dan opvullen met werk (huishoudelijke taken, administratie,...) dan blijken zij stuk voor stuk dit te ontkennen. Ze hebben nog steeds hun poetsvrouw, geven nog steeds hun strijk aan een strijkwinkel. Wat ze dan doen met hun nieuwe "tijd"? Met het gezin gaan wandelen, wat meer sporten, televisie kijken...
Zelfs Claudia, die van een voltijdse baan naar niets is gegaan, besteedt niet meer tijd aan het huishouden dan vroeger. Samen met Caitlin naar de speeltuin of een bezoekje brengen aan oma, dat wel.
Ik wil zeker niet veralgemenen, en waarschijnlijk zijn er wel mensen die een extra vrije tijd zullen opvullen met werk. Maar zeggen dat iedereen dit structureel zou doen (zoals Zimbardo beweert) is té eenzijdig. Hij zou het moeten weten, omdat zijn onderzoek juist aantoont dat er regionale verschillen zijn.
Is snooker een sport?
Als ik de titel van dit stukje herlees, dan is mijn eerste spontane reactie : "ja, natuurlijk". Maar toch blijkt het volgens Vlaams minister van Sport niet te kloppen. Snooker, net zoals darts, biljarten en schaken, krijgen geen subsidies meer van de minister omdat het geen sporten zijn. Volgens hem moet een sport "een fysieke inspanning" vragen. De discussie laait natuurlijk op of er bij biljarten bijvoorbeeld wel of niet sprake is van een "fysieke inspanning".
Maar het wordt nog vreemder als blijkt dat kleiduifschieten wél op de lijst met sporten staat. Ik vraag me af of de fysieke inspanning van een partijtje kleiduifschieten opweegt tegen 3 uur snooker. Toch een beetje vreemd, vanaf nu moeten we het dus niet meer hebben over "denksporten" maar over "denkspellen".
Maar het wordt nog vreemder als blijkt dat kleiduifschieten wél op de lijst met sporten staat. Ik vraag me af of de fysieke inspanning van een partijtje kleiduifschieten opweegt tegen 3 uur snooker. Toch een beetje vreemd, vanaf nu moeten we het dus niet meer hebben over "denksporten" maar over "denkspellen".
Testaankoop: van waakhond tot pestkop
In een lang verleden hadden we thuis een abonnement op Testaankoop en Budget & Recht. Als beginnende consument was het een interessant tijdschrift waar we graag naar verwezen als er een bepaald soort artikel moest worden aangeschaft. Maar na enkele jaren bleek het toch geen zaligmakend hulpmiddel te zijn. De testen bleken niet steeds te kloppen, sommige merken werden precies een beetje genegeerd, je hoorde verhalen die erop wezen dat de objectiviteit niet altijd correct was.
En als je wat ouder (en verstandiger?) wordt, merk je ook dat er een zekere beïnvloeding bestaat door Testaankoop. Ze zijn nu eenmaal de marktleider, en in België ook wel een beetje een monopolist. En we weten allemaal wat de gevaren van monopolies zijn. Een tijdje geleden hoorde ik dat Testaankoop een bank voor de rechter had gedaagd omdat deze de resultaten van een test hadden gepubliceerd. Ik vind dat eigenlijk vreemd dat je als bedrijf wel zonder uitgenodigd te worden kan worden getest (niet altijd volgens dezelfde objectieve maatstaven die je misschien verwacht) maar dat je dan niet eens het recht hebt om die resultaten aan het publiek te vermelden, dat vind ik heel vreemd.
Testaankoop beweert dat ze dit weigeren omdat ze de indruk van objectiviteit willen vrijwaren. Maar dat is volgens mij helemaal niet waar. In Duitsland (waar er geen monopolie is op het vlak van consumentenbescherming) zie je op heel wat produkten het logo staan van één van de consumentenorganisaties (Öko-test, Stiftung Warentest, VZVB,...). En daar staat dan bij wat het product in kwestie gescoord heeft en wanneer.
De enige reden waarom ik vermoed dat Testaankoop dit niet wenst, is dat ze hun monopolie willen vrijwaren: als een consument wil weten of een produkt goed is, dan moet hij Testaankoop maar kopen
En als je wat ouder (en verstandiger?) wordt, merk je ook dat er een zekere beïnvloeding bestaat door Testaankoop. Ze zijn nu eenmaal de marktleider, en in België ook wel een beetje een monopolist. En we weten allemaal wat de gevaren van monopolies zijn. Een tijdje geleden hoorde ik dat Testaankoop een bank voor de rechter had gedaagd omdat deze de resultaten van een test hadden gepubliceerd. Ik vind dat eigenlijk vreemd dat je als bedrijf wel zonder uitgenodigd te worden kan worden getest (niet altijd volgens dezelfde objectieve maatstaven die je misschien verwacht) maar dat je dan niet eens het recht hebt om die resultaten aan het publiek te vermelden, dat vind ik heel vreemd.
Testaankoop beweert dat ze dit weigeren omdat ze de indruk van objectiviteit willen vrijwaren. Maar dat is volgens mij helemaal niet waar. In Duitsland (waar er geen monopolie is op het vlak van consumentenbescherming) zie je op heel wat produkten het logo staan van één van de consumentenorganisaties (Öko-test, Stiftung Warentest, VZVB,...). En daar staat dan bij wat het product in kwestie gescoord heeft en wanneer.
De enige reden waarom ik vermoed dat Testaankoop dit niet wenst, is dat ze hun monopolie willen vrijwaren: als een consument wil weten of een produkt goed is, dan moet hij Testaankoop maar kopen
Kinderliteratuur is de MAX
De mooiste boeken die ik ken, zijn geen literaire hoogstandjes, dramatische autobiografieën of pakkende fotoboeken. Nee, ik heb het over kinderliteratuur, of nog beter: kinderboekjes. Je kent ze wel, die boekjes van dik karton met felle kleuren, grappige figuren, gekke versjes en mooie tekeningen. Boekjes van plastic, waarmee je in het bad kan, die tegen een stootje kunnen.
Caitlin heeft er al een hele collectie, en ze neemt trots haar trommeltje mee met daarin kleine Pixi-boekjes (een Duitse reeks). De leukste vind ik natuurlijk de boekjes waar je als ouder ook wat aan hebt. Die je samen met je kinderen kan ontdekken en die het leuk maken om een verhaaltje te vertellen vóór het slapengaan.
Ik moet eerlijk zeggen dat de Duitse boekjes heel wat openhartiger zijn dan de Nederlandse. Er staat om te beginnen heel wat naakt in. Een kijkboek over de zee bevat altijd wel een naaktstrand in de Duitse versie. Of als het gaat over het lichaam zijn onze Oosterburen niet beschaamd om pipi en kaka te tonen. Teder is het niet, maar politiek correct dus wel.
Caitlin heeft er al een hele collectie, en ze neemt trots haar trommeltje mee met daarin kleine Pixi-boekjes (een Duitse reeks). De leukste vind ik natuurlijk de boekjes waar je als ouder ook wat aan hebt. Die je samen met je kinderen kan ontdekken en die het leuk maken om een verhaaltje te vertellen vóór het slapengaan.
Ik moet eerlijk zeggen dat de Duitse boekjes heel wat openhartiger zijn dan de Nederlandse. Er staat om te beginnen heel wat naakt in. Een kijkboek over de zee bevat altijd wel een naaktstrand in de Duitse versie. Of als het gaat over het lichaam zijn onze Oosterburen niet beschaamd om pipi en kaka te tonen. Teder is het niet, maar politiek correct dus wel.
Abonneren op:
Posts (Atom)