In de vorige aflevering van Basta (van de Neveneffecten) bleek dat het wetenschappelijk bewezen was dat Stephanie Meir nog irritanter is dan een mug. Maar ik denk dat ze niet zo irritant is als een karaoke-party.
Dit jaar stond er op de jaarmarkt een karaoke tent. Het was één van de vernieuwingen die het gemeentebestuur meende in te voeren. Iedereen mocht gratis meedoen, wat ervoor zorgde dat onschuldige voorbijgangers plots omgevormd werden tot valszingende schepsels. Ja, ik heb het wel degelijk over Karaoke, de Japanse vorm van tijdsverdrijf die eigenlijk verboden zou moeten worden. Niet dat ik iets tegen muziek heb, maar de manier waarop mensen die duidelijk geen noot kunnen zingen, zich plots laten gaan...nee dat is te beschamend.
Wat ik niet begrijp is waarom deze mensen, die duidelijk de limieten van het fatsoen niet kennen, niet voor een eenvoudig lied kiezen. Een liedje dat bij hun beperkte zangtalenten past. Iets van Kabouter Plop bijvoorbeeld. Of House of the Rising Sun. Zelfs Blowing in the Wind moet lukken.
Nee, ze kiezen resoluut voor Dancing Queen. Of De Meeste Dromen Zijn Bedrog. Pure foltering. Voor ons en voor hen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik heb niets tegen karaoke, 't is een zalig tijdverdrijf voor mensen die niet kunnen zingen maar het toch graag doen, en dan nog pinten betaald krijgen als ze "durven".
BeantwoordenVerwijderen... wel vind ik dat ze aan gebouwen waarin karaoke georganiseerd wordt, verplichte geluidsisolatie moeten toekennen.